شنبه، یکم خرداد ماه سال هزار و سیصد و نود و چهار.
اول ماه،اول هفته...روزی برای آغاز،روزی برای شروع عقب افتاده ها و رفع بهانه های بی معنی.
آهنگ آلوده رستاک همگام با من شده.قدم بر میدارم. محکم...با هدف...با صلابت...قوی!
مبادا عشق تو ضعیفم کنه،مبادا زمین گیرم کنه...
مبادا این اشکا کورم کنه که مسیرو نبینم و راهو اشتباه برم...
تو تو اوج ایستادی، برای رسیدن بهت باید سری به اوج بزنم..نه؟
تبریک بگید...یک آدم دیگر،ربات شد...یک آدم دیگر،آهنی شد...
آهن عزیز،خوش آمدی به روح آدمی...!
کدوم گوری هستی،به دادم برس
تو آغوش کی بال و پر میزنی
به چشمای کی زل زدی بیشرف
بزن زندگیمو تبر میزنی
شب ضجه های من عاشقه
لبات رو کدوم لب تداعی شده؟
تنت خو گرفته به دستای کی
که آلوده این جدایی شده
به دادم برس عمق این نیمه شب
قد اتفاق تو کوتاه نیس
به دادم برس از جنون تا زمین
دو تا پنجره بیشتر راه نیست...
