دوشنبه ۳۰ فروردين ۹۵
دلتنگم.دلتنگ دوستی هایی که بوی تعفن ندهد...
دوستی هایی که محبت ها و گذشت ها یک طرفه نباشد...
دلتنگ دوست هاییم که نقل دهانشان پسر های سواستفاده گر و دوستی های کثیفشان نباشد...
کاش نیازمندی دوست میزدند...یک دوست صادق،بی ریا و صمیمی...دوستی که زمین تا آسمان فرق نکنیم...
دوستی که حجاب بفهمد و چادر! دو تا دختر چادری کنار هم قدم بزنیم و من فکر نکنم چقدر تفاوت داریم...
دوستی که ولادت و شهادت بفهمد،اهل بیت بفهمد،خدا بفهمد...
کسی که همرنگ خودم باشد...مثل من...از جنس من...
کسی که افتخارش رژ ها و لاک هایش نه،کتاب های جدیدش باشد...
کاش کسی بود که ذهنش ذره ای به ذهن من نزدیک بود
